pøbel

pøbel (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) motłoch, plebs

odmiana:

(1.1) en pøbel, pøblen/pøbelen, blm

przykłady:

(1.1) En rasende pøbel bevæbnet med grebe og brændende fakler angreb og ødelagde de spedalskes lejr. → Rozwścieczony motłoch, uzbrojony w widły i płonące pochodnie, zaatakował i zniszczył obóz trędowatych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. peuple < łac. populus

uwagi:

źródła: