półtrzecia (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[puwˈṭʃɛʨ̑a], AS[puu̯ṭšeća], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.
?/i
znaczenia:

liczebnik ułamkowy

(1.1) przest. dwa i pół[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.[1]
przykłady:
(1.1) Dziecko przeżywszy półtrzecia roku zmarło.
(1.1) Ale wielmożny panie, na targu płacą pięć złotych pur żyta, a Josel nam nie daje jak półtrzecia[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) półtrzeciej, półtrzeci
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: półczwartapółpięta
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „półtrzecia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jan Gasztowt, Pan Sędzic (wyd. 1839)