półkownik

półkownik (język polski)

wymowa:

IPA: [puwˈkɔvʲɲik], AS: [puu̯kovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

homofon: pułkownik

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. w czasach PRL-u: film wstrzymany przez polityczną cenzurę i odłożony na półkę; zob. też półkownik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	półkownik	półkowniki
dopełniacz	półkownika	półkowników
celownik	półkownikowi	półkownikom
biernik	półkownik	półkowniki
narzędnik	półkownikiem	półkownikami
miejscownik	półkowniku	półkownikach
wołacz	półkowniku	półkowniki

przykłady:

(1.1) Jednym z półkowników był film „Przesłuchanie”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. półeczka ż, półka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. półka

uwagi:

nie mylić z: pułkownik

tłumaczenia:

źródła: