Wikisłownik

półbabek

półbabek (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rzad. daw. (z poezji Bolesława Leśmiana)[1] kobieta podstarzała[2]
(1.2) daw. obojnak[3]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Słownik Warszawski zna tylko jeden przykład zgodny z leśmianowskim użyciem wyrazu: „Owo śliczne dziewczę i hoże staje się dużym półbabkiem i zwiędłym kwiatem"[2][4].
(1.1) Sprzęg, usił, strwon, paskuda, postronić, dodajmy — półbabek, wszystko to słowa niespotykane w codziennej polszczyźnie. Ale jakiego pochodzenia? Nie próbujmy zgadywać. Bajdała i Dusiołek niechaj będą ostrzeżeniem[5].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kobieta
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) pol. pół + baba + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: obojnak
źródła:
  1. ↑ Marta Tomczyk-Maryon, Język polski – liceum. Encyklopedia szkolna, 2003, s. 430.
  2. ↑ 2,0 2,1 „Polonistyka. Czasopismo dla nauczycieli”, t. 11, 1958, s. 19.
  3. ↑ S. Matusiak, Samur a sobol, „Poradnik Językowy” nr 9/1912, s. 131.
  4. ↑ Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego: M – T, t. 2, s. 869.
  5. ↑ Kazimierz Wyka, Łowy na kryteria, 1965, s. 276.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=półbabek&oldid=7176272”