półbóg
półbóg (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mit. syn boga i śmiertelniczki lub bogini i śmiertelnika[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik półbóg półbogowie dopełniacz półboga półbogów celownik półbogu / półbogowi półbogom biernik półboga półbogów narzędnik półbogiem półbogami miejscownik półbogu półbogach wołacz półbogu[2] półbogowie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) demigod
- białoruski: (1.1) паўбог m
- esperanto: (1.1) duondio
- francuski: (1.1) demi-dieu m
- hiszpański: (1.1) semidiós m, semideo m
- interlingua: (1.1) semideo
- litewski: (1.1) pusdievis m
- niemiecki: (1.1) Halbgott m
- nowogrecki: (1.1) ημίθεος m
- rosyjski: (1.1) полубог m
- słowacki: (1.1) poloboh m
- włoski: (1.1) semidio m
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.