ozimina (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌɔʑĩˈmʲĩna], AS: [oźĩmʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. zboże wysiewane jesienią[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pola okrywały się już ciemnoszmaragdowym puchem ozimin, dobywających się cieniutkimi źdźbłami, co jak mgła przysłaniały zagony z lekka wygięte, podobne do rąk długich, oplatających w miłosnym uścisku pierś ziemi[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) siać oziminę
synonimy:
(1.1) zboże ozime, pszenica ozima
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zima ż
przym. ozimy, oziminny, zimowy
przysł. zimą, zimowo
związki frazeologiczne:
przysłowia: oziminę siać w fartuchu, a jarzynę w kożuchusierpa trzeba oziminie, kosa się zejdzie jarzynie[3]
etymologia:
pol. ozimy + -ina
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik współczesnego języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, t. 1, Przegląd Reader's Digest, Warszawa 1998, ISBN 83-909366-3-1, s. 702.
  2. Stefan Żeromski, Opowiadania, Książka i Wiedza, Warszawa 1985, s. 14.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. ozimina[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) orba pod oziminy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ozimný, oziminový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.