wymowa:
IPA[ˈɔfʃɛ̃m], AS[ofšẽm], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal. ?/i
znaczenia:

partykuła

(1.1) odpowiedź twierdząca, potwierdzająca słowa rozmówcy (także na pytanie z partykułą nie)
(1.2) z dodatkowym zdaniem, zaprzeczającym słowom rozmówcy: odpowiedź przecząca

spójnik[1] / partykuła[2]

(2.1) książk. wprowadzenie zdania będącego potwierdzeniem i intensyfikacją zdania poprzedniego
odmiana:
przykłady:
(1.1) Wiedziałeś o tym? – Owszem.
(1.1) Nie masz przy sobie ani grosza? – Owszem.
(1.2) Chyba nie pójdziesz tam teraz? – Owszem, pójdę.
(2.1) Nikt mu złego słowa nie powiedział, owszem, nawet go chwalili.
składnia:
(2.1) Używane po zdaniu przeczącym. Oddzielone od obydwu zdań przecinkami.[2]
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) tak, dokładnie, dokładnie tak, racja, właśnie, jak najbardziej, naturalnie, oczywiście, rzecz jasna, w rzeczy samej, ano, faktycznie, istotnie, naprawdę, nie inaczej, no, no tak, rzeczywiście, w istocie, przest. zaiste
(2.1) a nawet, ba, co więcej, nawet lepiej, powiem więcej
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Leszek Bednarczuk: Polskie spójniki parataktyczne, wydawca: PWN, rok 1967, str. 20, 112
  2. 2,0 2,1   Hasło „owszem” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.