otwornica

otwornica (język polski)

otwornica (1.1)

otwornice (1.2)

otwornica (1.4)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. narzędzie lub jego część, do wykonywania otworów średnicy większej niż średnica wierteł

(1.2) biol. mikroskopijny organizm jednokomórkowy z wapiennym pancerzykiem zaliczany do grupy otwornice (Foraminifera); zob. też otwornice w Wikipedii

(1.3) mikol. Pertusaria DC., rodzaj porostów z rodzaju otwornicowatych (Pertusariaceae); zob. też Pertusaria w Wikipedii

(1.4) mikol. porost z rodzaju otwornica (1.3)

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	otwornica	otwornice
dopełniacz	otwornicy	otwornic
celownik	otwornicy	otwornicom
biernik	otwornicę	otwornice
narzędnik	otwornicą	otwornicami
miejscownik	otwornicy	otwornicach
wołacz	otwornico	otwornice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) otwornica do drewna / metalu / betonu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. otwarcie n, otwór m, otworek m, otworeczek m, otworzenie n, otwartość ż, pootwieranie n, otwornice nmos, otwornicowate nmos, otwornicowce nmos

czas. otwierać ndk., otworzyć dk., pootwierać dk.

przym. otwarty

przysł. otwarcie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. otwór + -nica

uwagi:

zob. też otwornica w Wikipedii

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) коро́нка ż

źródła: