oszczędność (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ɔʃˈʧ̑ɛ̃ndnɔɕʨ̑], AS[oščndność], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha osoby, która ogranicza swoje wydatki
(1.2) rozporządzanie zasobami w taki sposób, aby możliwie najmniej ich zużyć
(1.3) cecha czegoś, co mało ozdobne
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gospodarność, skrzętność, zapobiegliwość
(1.2) ekonomiczność
(1.3) prostota, skromność
antonimy:
(1.1) rozrzutność, utracjuszostwo
(1.2) marnotrawstwo
(1.3) ozdobność, zdobność, barokowość, dekoracyjność, strojność, widowiskowość
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) skąpstwo, sknerstwo
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oszczędności nmos, oszczędzanie n, oszczędzenie n, zaoszczędzenie n
czas. zaoszczędzić dk., oszczędzić dk., oszczędzać ndk.
przym. oszczędny, oszczędnościowy
przysł. oszczędnie
związki frazeologiczne:
oszczędnością i pracą ludy się bogacąoszczędnością i pracą ludzie się bogacą
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: