ostentacyjnie
ostentacyjnie (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌɔstɛ̃ntaˈt͡sɨjɲɛ], AS: [ostẽntacyi ̯ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) książk. przysł. od przymiotnika → ostentacyjny
- odmiana:
- (1.1) st. wyższy bardziej ostentacyjnie; st. najwyższy najbardziej ostentacyjnie
- przykłady:
- (1.1) Generał był Polakiem i ostentacyjnie zawsze mówił po polsku, nawet w urzędach. Znać było w jego wymowie pewne zacięcie i akcent rosyjski, ale ów akcent pasował jakoś do jego wyniosłej figury, do grubej kurty szczególnego kroju, okrągłej czapki z czerwonym lampasem i niebywałej wielkości daszkiem, do sukiennych kamaszów i siwych podkręconych wąsów[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) demonstracyjnie, manifestacyjnie, na pokaz
- antonimy:
- (1.1) dyskretnie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ostentacja ż, ostentacyjność ż
- przym. ostentacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ostentatiously, pointedly
- źródła:
- ↑ Stefan Żeromski: Echa leśne