ostendzki
ostendzki (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ostendzki ostendzka ostendzkie ostendzcy ostendzkie dopełniacz ostendzkiego ostendzkiej ostendzkiego ostendzkich celownik ostendzkiemu ostendzkiej ostendzkiemu ostendzkim biernik ostendzkiego ostendzki ostendzką ostendzkie ostendzkich ostendzkie narzędnik ostendzkim ostendzką ostendzkim ostendzkimi miejscownik ostendzkim ostendzkiej ostendzkim ostendzkich wołacz ostendzki ostendzka ostendzkie ostendzcy ostendzkie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Mający wiele wariantów geograficznych kierunek zachodni - w tym ostendzki (rzadziej nawiedzany) czy paryski (częściej) - odegra również ważną rolę w życiu i twórczości znakomitego pisarza[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 220.
- ↑ Lech Ludorowski , Henryka Sienkiewicza sztuka reportażu podróżniczego, s. XVII, Tow. im. Henryka Sienkiewicza, Zarząd Główny w Lublinie, 2001.