osobniczy
osobniczy (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik osobniczy osobnicza osobnicze osobniczy osobnicze dopełniacz osobniczego osobniczej osobniczego osobniczych celownik osobniczemu osobniczej osobniczemu osobniczym biernik osobniczego osobniczy osobniczą osobnicze osobniczych osobnicze narzędnik osobniczym osobniczą osobniczym osobniczymi miejscownik osobniczym osobniczej osobniczym osobniczych wołacz osobniczy osobnicza osobnicze osobniczy osobnicze
- przykłady:
- (1.1) Pomiędzy pacjentami istnieją indywidualne, osobnicze, wieku, stanu choroby itp. różnice w reakcji na podany lek[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) indywidualny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Roman Gondko, Alojzy Zgirski, Maria Adamska, Biostatystyka w zadaniach, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.