orzełek

orzełek (język polski)

orzełek (1.2)

orzełek (1.3)

orzełek (2.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) mały orzeł

(1.2) orle pisklę

(1.3) ornit. drapieżny ptak z rodzaju Hieraaetus Kaup

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) symbol orła na monecie, medalu lub guziku

odmiana:

(1.1-3) (2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	orzełek	orzełki
dopełniacz	orzełka	orzełków
celownik	orzełkowi	orzełkom
biernik	orzełka	orzełki
narzędnik	orzełkiem	orzełkami
miejscownik	orzełku	orzełkach
wołacz	orzełku	orzełki

przykłady:

(1.2) — Ach! — zawołał Władek. — Stare uczą młode orzełki sztuki latania!

(2.1) Czasem orzełek był otoczony srebrnym laurem i miał na piersiach numer pułku.

składnia:

kolokacje:

(1.3) orzełek afrykański • orzełek australijski • orzełek nowogwinejski • orzełek plamisty • orzełek włochaty

synonimy:

(1.2) orlątko, orlę, orlik

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pisklę

(1.2) symbol

(1.3) ptak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. orzeł mrz, Orzeł mzw, orlik m, półorzeł mzw

przym. orli, orłowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. orzeł + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: orzeł

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: orlę

• bułgarski: (1.1) орле n, орелче n

źródła: