ornitolog

ornitolog (język polski)

ornitolog (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɔrʲɲiˈtɔlɔk], AS: [orʹńitolok], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) biol. specjalista w zakresie ornitologii

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) biol. specjalistka w dziedzinie ornitologii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ornitolog	ornitolodzy / ornitologowie
dopełniacz	ornitologa	ornitologów
celownik	ornitologowi	ornitologom
biernik	ornitologa	ornitologów
narzędnik	ornitologiem	ornitologami
miejscownik	ornitologu	ornitologach
wołacz	ornitologu	ornitolodzy / ornitologowie

(2.1) według tabeli (1.1) lub nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ornitolog	ornitolog
dopełniacz	ornitolog	ornitolog
celownik	ornitolog	ornitolog
biernik	ornitolog	ornitolog
narzędnik	ornitolog	ornitolog
miejscownik	ornitolog	ornitolog
wołacz	ornitolog	ornitolog

przykłady:

(1.1) Wolontariusze pod czujnym okiem ornitologów podjęli akcję liczenia bocianów.

(2.1) Beata chce zostać ornitologiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) pot. ornitolożka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zoolog

(2.1) zoolog

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ornitologia ż

forma żeńska ornitolożka ż

przym. ornitologiczny

przysł. ornitologicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ornitologia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ornithologist; (2.1) ornithologist
• baskijski: (1.1) ornitologo
• białoruski: (1.1) арнітолаг m; (2.1) арнітолаг ż
• czeski: (1.1) ornitolog m; (2.1) ornitoložka ż
• duński: (1.1) ornitolog w
• francuski: (1.1) ornithologue, ornithologiste
• hiszpański: (1.1) ornitólogo m; (2.1) ornitóloga ż
• niemiecki: (1.1) Ornithologe m; (2.1) Ornithologin ż
• nowogrecki: (1.1) ορνιθολόγος m; (2.1) ορνιθολόγος ż
• rosyjski: (1.1) орнитолог m; (2.1) орнитолог ż
• słowacki: (1.1) ornitológ m; (2.1) ornitologička ż
• ukraiński: (1.1) орнітолог m; (2.1) орнітолог ż
• węgierski: (1.1) ornitológus
• włoski: (1.1) ornitologo m; (2.1) ornitologa ż

źródła:

ornitolog (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ornit. ornitolog

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ornitolog	ornitologové
dopełniacz	ornitologa	ornitologů
celownik	ornitologovi / ornitologu	ornitologům
biernik	ornitologa	ornitology
wołacz	ornitologu	ornitologové
miejscownik	ornitologovi / ornitologu	ornitolozích
narzędnik	ornitologem	ornitology

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zoolog

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ornitologie ż

forma żeńska ornitoložka ż

przym. ornitologický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ornitolog (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ornitolog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ornitologija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: