orgietka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔrʲˈɟɛtka], AS[orʹǵetka], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od orgia
(1.2) przen. żart. pot. frywolna zabawa w małym gronie osób[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wchodzi adiutant z zapytaniem czy na zamówioną orgietkę dla senatorów to tylko dziewczynki, czy chłopcy też[2].
(1.2) Mijają miesiące, odmierzane sztampą niedzielnych lub okazjonalnych spotkań, gadaniem o niczym, woda leje się wiadrami, od czasu do czasu ekstrawagancka orgietka, a potem znów pasmo nijakich dni[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. orgia ż, orgiastyczność ż
przym. orgiastyczny
przysł. orgiastycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. orgia + -etka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: orgia
źródła:
  1.   Hasło „orgietka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Marek Masztalerz, Marcin Osikowicz „Księgowi w kulturze”, Wydawnictwo Ius Publicum, Katowice 2020, ISBN 9788395535598, s. 118
  3. „Miesięcznik literacki”, 1998, t. 22, wydania 1-6, s. 134