orda

orda (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. wojsko tatarskie

(1.2) hist. państwo mongolskie lub tureckie o ustroju feudalnym

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	orda	ordy
dopełniacz	ordy	ord
celownik	ordzie	ordom
biernik	ordę	ordy
narzędnik	ordą	ordami
miejscownik	ordzie	ordach
wołacz	ordo	ordy

przykłady:

(1.2) Występowanie w nich inhumacji i kremacji świadczy o etnicznej niejednolitości huńskiej ordy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mongolska / tatarska orda

(1.2) orda krymska • Złota Orda

synonimy:

(1.1) horda

(1.2) horda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

tur. ordu → zgromadzenie, obóz

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

orda (esperanto)

morfologia:

ord•a

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uporządkowany, poukładany

(1.2) gram. porządkowy (liczebnik)

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	orda	ordaj
akuzativo	ordan	ordajn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ordo

czas. ordi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

orda (język włoski)

wymowa:

IPA: /'ɔr.da/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) horda, banda

odmiana:

(1.1) lp orda; lm orde

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) banda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: