oportet (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieosobowy

(1.1) należy[1], trzeba, powinno się, wypada, jest właściwe, jest konieczne[2]
odmiana:
(1.1) oportet, oportēre, oportuit (koniugacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „oportet” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 486.
  2. Józef Korpanty, Słownik łacińsko-polski. I-Z, tom 2, Warszawa 2001, s. 376–377, ISBN 83-7195-472-7.