opornica

opornica (język polski)

opornica (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) elektr. dwójnik wprowadzający do obwodu rezystancję, której wartość można zmieniać bez rozłączania elementów układu; zob. też opornica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	opornica	opornice
dopełniacz	opornicy	opornic
celownik	opornicy	opornicom
biernik	opornicę	opornice
narzędnik	opornicą	opornicami
miejscownik	opornicy	opornicach
wołacz	opornico	opornice

przykłady:

(1.1) Do elektrod […] przyłożyć napięcie 100 mV pobrane z zasilacza (2 V) oraz dzielnika napięcia zestawionego z dwóch opornic dekadowych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) opornica dekadowa / suwakowa

synonimy:

(1.1) reostat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. opornik mrz, opór mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. opór + -nica

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: