opodatkować (język polski) edytuj

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: o•po•dat•ko•wać[1]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. opodatkowywać)

(1.1) ekon. nałożyć podatek[2], obłożyć, obciążyć podatkiem[3]

czasownik zwrotny dokonany opodatkować się (ndk. opodatkowywać się)

(2.1) ekon. nałożyć na siebie dobrowolnie podatek, obciążyć się dobrowolnie podatkiem; zobowiązać się do wnoszenia stałych składek[3], datków na jakiś cel[4]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) samoopodatkować
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opodatkowanie n, opodatkowywanie n, podatek mrz, podatki nmos, podatkobiorca mos, podatkowanie n, podatkowicz mos, podatniczka ż, podatnik mos
czas. opodatkowywać ndk., podatkować ndk.
przym. podatkowy, podatniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „opodatkować (by) (się)” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 808.
  2.   Hasło „opodatkować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 3,0 3,1   Hasło „opodatkować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „opodatkować się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.