ontologia

ontologia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔ̃ntɔˈlɔɟja], AS: [õntoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. dziedzina wiedzy, która stara się odpowiadać na pytania o strukturę rzeczywistości i problematykę związaną z pojęciem bytu; zob. też ontologia w Wikipedii

(1.2) inform. formalna reprezentacja pewnej dziedziny wiedzy, na którą składa się zapis zbioru konceptów i relacji między nimi; zob. też ontologia (informatyka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ontologia	ontologie
dopełniacz	ontologii	ontologii
celownik	ontologii	ontologiom
biernik	ontologię	ontologie
narzędnik	ontologią	ontologiami
miejscownik	ontologii	ontologiach
wołacz	ontologio	ontologie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) metafizyka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) filozofia

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ontologiczny

przysł. ontologicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ontology; (1.2) ontology
• arabski: (1.1) أنتولوجيا, علم الوجود
• baskijski: (1.1) ontologia
• białoruski: (1.1) анталогія ż; (1.2) анталогія ż
• bułgarski: (1.1) онтология ż
• francuski: (1.1) ontologie ż; (1.2) ontologie ż
• hiszpański: (1.1) ontología
• japoński: (1.1) 存在論(そんざいろん)
• łaciński: (1.1) ontologia
• łotewski: (1.1) ontoloģija ż
• niemiecki: (1.1) Ontologie ż; (1.2) Ontologie ż
• nowogrecki: (1.1) οντολογία
• perski: (1.1) هستی‌شناسی
• portugalski: (1.1) ontologia
• rosyjski: (1.1) онтоло́гия ż
• ukraiński: (1.1) онтологія ż
• włoski: (1.1) ontologia

źródła:

ontologia (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) filoz. ontologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ontologiko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ontologia (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) filoz. ontologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ontologista, ontologo

przym. ontologic

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ontologia (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. ontologia

odmiana:

(1.1) ontologia, ontologiae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ontologia	ontologiae
dopełniacz	ontologiae	ontologiārum
celownik	ontologiae	ontologiīs
biernik	ontologiam	ontologiās
ablatyw	ontologiā	ontologiīs
wołacz	ontologia	ontologiae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ontologia (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. ontologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ontologia (język włoski)

wymowa:

IPA: /on.to.lo.'ʤi.a/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. ontologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ontologismo m, ontologista m ż

przym. ontologico, ontologista

przysł. ontologicamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. onto- + -logia

uwagi:

źródła: