onkolog

onkolog (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔ̃ŋˈkɔlɔk], AS: [õŋkolok], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób nowotworowych

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) med. lekarka specjalistka onkologii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	onkolog	onkolodzy / onkologowie
dopełniacz	onkologa	onkologów
celownik	onkologowi	onkologom
biernik	onkologa	onkologów
narzędnik	onkologiem	onkologami
miejscownik	onkologu	onkologach
wołacz	onkologu	onkolodzy / onkologowie

(2.1) według tabeli (1.1) lub nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	onkolog	onkolog
dopełniacz	onkolog	onkolog
celownik	onkolog	onkolog
biernik	onkolog	onkolog
narzędnik	onkolog	onkolog
miejscownik	onkolog	onkolog
wołacz	onkolog	onkolog

przykłady:

(1.1) Jeśli wyczułaś jakiś guz na piersi, koniecznie musisz iść z wizytą do onkologa.

(2.1) Szwagierka jest onkologiem dziecięcym w Centrum Zdrowia Dziecka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) onkolog dziecięcy / kliniczny • wizyta u onkologa • zarejestrować się u onkologa • gabinet / konsultacja / porada onkologa

(2.1) onkolog dziecięca / kliniczna • wizyta u onkolog • zarejestrować się u onkolog • gabinet / konsultacja / porada onkolog

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekarz

(2.1) lekarka

hiponimy:

(1.1) onkolog kliniczny, onkolog laryngologiczny / radioterapeuta

(2.1) onkolog kliniczna, onkolog laryngologiczna / radioterapeutka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. onkologia ż

przym. onkologiczny

przysł. onkologicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oncologist
• białoruski: (1.1) анколаг m; (2.1) анколаг ż
• bułgarski: (1.1) онколог m
• duński: (1.1) onkolog w
• estoński: (1.1) onkoloog
• francuski: (1.1) oncologue m ż; (2.1) oncologue m ż
• hiszpański: (1.1) oncólogo m; (2.1) oncóloga ż
• łotewski: (1.1) onkologs m; (2.1) onkoloģe ż
• niemiecki: (1.1) Onkologe m; (2.1) Onkologin ż
• norweski (bokmål): (1.1) onkolog m
• nowogrecki: (1.1) ογκολόγος m ż; (2.1) ογκολόγος m ż
• rosyjski: (1.1) онколог m; (2.1) онколог ż
• słowacki: (1.1) onkológ m
• ukraiński: (1.1) онколог m; (2.1) онколог ż
• węgierski: (1.1) onkológus
• włoski: (1.1) oncologo m; (2.1) oncologa ż

źródła:

onkolog (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) med. onkolog

odmiana:

(1.1) en onkolog, onkologen, onkologer, onkologerne

przykłady:

(1.1) Et eksisterende samarbejde mellem onkologer og kardiologer er blevet formaliseret og styrket på Vejle Sygehus med oprettelsen af et særligt ambulatorium, hvor onkokardiologiske patienter bliver vurderet forud for behandling. → Istniejąca współpraca między onkologami i kardiologami w Szpitalu w Vejle została sformalizowana i wzmocniona poprzez utworzenie specjalnego ambulatorium, w którym pacjenci onkokardiologiczni są oceniani przed leczeniem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. onkologisk

rzecz. onkologi w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: