onanizm (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔ̃ˈnãɲism̥], AS[õnãńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) seks. zachowanie seksualne polegające na erotycznym pobudzaniu własnych organów płciowych; zob. też onanizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Onanizm jest potępiany w kulturze judaistycznej.
(1.1) Jeszcze w XVIII stuleciu filozof francuski Denis Diderot pisał, że onanizm jest pożyteczny dla młodych mężczyzn[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) onania, masturbacja, ipsacja, autoerotyzm; wulg. (tylko o mężczyznach) walenie konia; wulg. samojebstwo; przest. samogwałt, samieństwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) autofellatio
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. onanista m, onanistka ż, onania ż, onanizowanie n, Onan m
czas. onanizować ndk.
przym. onanistyczny
przysł. onanistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Onan + -izm < hebr. אוֹנָן, postać biblijna
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. z Internetu