Wikisłownik

omorî

wymowa:
ⓘ ⓘ
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) zabijać, mordować, uśmiercać[1][2]
(1.2) wyniszczać, unicestwiać[1][2]
(1.3) przen. dręczyć, męczyć[1]

czasownik zwrotny

(2.1) se omorî → zabijać się, popełniać samobójstwo[1]
(2.2) se omorî → przen. mordować się, męczyć się[1]
odmiana:
(1-2) 1. os. lp ter. omor
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. omor n, omorâre ż, omorâciune ż, omorâtură ż
przym. omorât, omorâtor
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. ѹморити (umoriti)[2] → uśmiercić, zabić, zamordować[3]
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 195.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ѹморити” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 736.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=omorî&oldid=8069771”