oksytański

oksytański (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔksɨˈtãj̃sʲci], AS: [oksytãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Oksytanii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) język romański używany na południu Francji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	oksytański		oksytańska	oksytańskie	oksytańscy	oksytańskie
dopełniacz	oksytańskiego		oksytańskiej	oksytańskiego	oksytańskich
celownik	oksytańskiemu		oksytańskiej	oksytańskiemu	oksytańskim
biernik	oksytańskiego	oksytański	oksytańską	oksytańskie	oksytańskich	oksytańskie
narzędnik	oksytańskim		oksytańską	oksytańskim	oksytańskimi
miejscownik	oksytańskim		oksytańskiej	oksytańskim	oksytańskich
wołacz	oksytański		oksytańska	oksytańskie	oksytańscy	oksytańskie
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	oksytański
dopełniacz	oksytańskiego
celownik	oksytańskiemu
biernik	oksytański
narzędnik	oksytańskim
miejscownik	oksytańskim
wołacz	oksytański

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Oksytania ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) okzitaniar; (2.1) okzitaniera
• białoruski: (1.1) аксітанскі; (2.1) аксітанская ż, аксітанская мова ż
• czeski: (1.1) okcitánský; (2.1) okcitánština ż
• esperanto: (1.1) okcitana
• słowacki: (1.1) occitánsky; (2.1) okcitánčina ż

źródła: