ojcobójca (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. zabójca własnego ojca[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ojcobójca na ławie oskarżonych. Pobił ojca na śmierć, bo wpadł w furię[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zabójca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ojcobójstwo n
forma żeńska ojcobójczyni ż
przym. ojcobójczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ojciec + -o- + -bójca
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ojcobójca” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. „Dziennik Łódzki” z 18.03.2015 r.