oficjał (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. praw. duchowny zarządzający sądem biskupim
(1.2) książk. urzędnik w zaborze austriackim
(1.3) przest. przedstawiciel władz
(1.4) staroż. sługa urzędnika municypalnego w antycznym Rzymie
(1.5) staroż. wysoki urzędnik cesarski w antycznym Rzymie
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Ksiądz Zdzisław został oficjałem sądu metropolitalnego w Katowicach.
(1.2) Wuj panienki otrzymał posadę oficjała pocztowego w Wadowicach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) oficjał gnieźnieński / krakowski / sądu biskupiegourząd oficjała • mianowany oficjałem
(1.2) oficjał pocztowy
synonimy:
(1.2) oficjel
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) duchowny
(1.2) oficjalista, urzędnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. oficjalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. officialisurzędowy[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „oficjał” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Hasło „oficjał” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.