odzienie

odzienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔˈd͡ʑɛ̇̃ɲɛ], AS: [oʒ́ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przest. to, w co człowiek ubiera się; ubranie, odzież

(1.2) st.pol. zbroja

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	odzienie
dopełniacz	odzienia
celownik	odzieniu
biernik	odzienie
narzędnik	odzieniem
miejscownik	odzieniu
wołacz	odzienie

przykłady:

(1.1) Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła.

składnia:

kolokacje:

(1.1) odzienie letnie / zimowe • wytworne / świąteczne • włożyć odzienie

synonimy:

(1.1) garderoba, odzież, przyodziewek, ubiór, ubranie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odzianie n, odziewadło n, odziewanie n, odziewek mrz, odzieżówka ż, odzieniec mos, odzież ż

czas. odziać dk., odziewać ndk.

przym. odziany

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. odziać + -enie

uwagi:

(1.1) kolokacje: „założyć odzienie” i „ubrać odzienie” są niewłaściwe, a poprawna forma to: „włożyć odzienie”.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) адзенне n
• włoski: (1.1) veste ż
• wolof: (1.1) yéré

źródła: