odprawienie (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od odprawić
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odprawienie cichej mszy świętej zajmuje ojcu Magnusowi dwadzieścia minut.
(1.1) Po odprawieniu faceta z seledynową walizą celniczka zrobiła sobie przerwę na kawę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odprawianie n, odprawa ż
czas. odprawić dk., odprawiać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. odprawić + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: