odoror
odoror (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) wąchać, węszyć, chwytać zapach czegoś[1][2]
- (1.2) zwietrzyć, zwęszyć, wyśledzić, wywąchać[1][2]
- (1.3) liznąć czegoś, poznać powierzchownie[1][2]
- (1.4) ubiegać się o coś[2]
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-4) odoror, odorari, odoratus sum (koniugacja I, verbum deponens)
- (2.1) zob. odoro
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odor m, odos m, odoramen n, odoramentum n, odoratio ż, odoratus m
- przym. odorabilis, odorativus, odoratus, odorifer, odorificatus, odorisequus, odorus, odoro
- czas. odoro
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „odoror” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 436.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Hasło „odoror” w: Słownik łacińsko-polski, wyd. pierwsze, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1957, s. 430.