odoro (esperanto) edytuj

morfologia:
odoro
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zapach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) bonodoro, brulodoro, odoraĉo
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odoraĉo
czas. odori
przym. odora, senodora
związki frazeologiczne:
mono odoron ne havas, sian devenon ne diras
etymologia:
uwagi:
źródła:

odoro (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) perfumować, przesycać zapachem[1]

przymiotnik

(2.1) C., N. lp rodzaju męskiego i nijakiego, stopnia równego od przymiotnikaodorus
odmiana:
(1.1) odoro, odorare, odoravi, odoratum (koniugacja I)
(2.1) zob. odorus
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odor m, odos m, odoramen n, odoramentum n, odoratio ż, odoratus m
przym. odorabilis, odorativus, odoratus, odorifer, odorificatus, odorisequus, odorus
czas. odoror
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „odoro” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 436.