odkurzacz (język polski) edytuj

 
odkurzacz (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ɔtˈkuʒaʧ̑], AS[otkužač], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. urządzenie do zbierania kurzu i drobnych śmieci poprzez wsysanie ich do specjalnego zbiornika; zob. też odkurzacz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odkurzacza używa się do sprzątania dywanów i wykładzin.
składnia:
kolokacje:
(1.1) włączyć / wyłączyć odkurzacz • używać / użyć odkurzacza • odkurzacz workowy / bezworkowy / wodny / przemysłowycentralny odkurzacz
synonimy:
(1.1) elektroluks
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) AGD, sprzęt, urządzenie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kurz m, odkurzanie n, odkurzenie n, poodkurzanie n
czas. odkurzać ndk., odkurzyć dk., poodkurzać dk.
przym. kurzowy, odkurzaczowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. odkurzać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 438.
  2.   Hasło „odkurzacz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.