odczyn

odczyn (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. charakterystyka substancji uzależniona od stężenia w niej jonów wodoru

(1.2) med. zaburzenie stanu zdrowia spowodowane reakcją na czynnik zewnętrzny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odczyn	odczyny
dopełniacz	odczynu	odczynów
celownik	odczynowi	odczynom
biernik	odczyn	odczyny
narzędnik	odczynem	odczynami
miejscownik	odczynie	odczynach
wołacz	odczynie	odczyny

przykłady:

składnia:

(1.1) odczyn + D.

kolokacje:

(1.1) odczyn kwaśny / obojętny / zasadowy • odczyn roztworu • sprawdzać odczyn

(1.2) odczyn poszczepienny / zapalny • odczyn jelita / płuc / skóry

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odczynienie n

czas. odczynić dk., odczyniać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. odczynić

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) reacción ż

źródła: