odbiornik
odbiornik (język polski)
edytuj
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. urządzenie elektryczne odbierające fale elektromagnetyczne
- (1.2) fiz. zbiornik, do którego coś spływa
- (1.3) techn. urządzenie pobierające energię elektryczną i przekazujące ją do obwodu elektrycznego; zob. też odbiornik energii elektrycznej w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odbiornik odbiorniki dopełniacz odbiornika odbiorników celownik odbiornikowi odbiornikom biernik odbiornik odbiorniki narzędnik odbiornikiem odbiornikami miejscownik odbiorniku odbiornikach wołacz odbiorniku odbiorniki
- przykłady:
- (1.1) Przed wojną na Wełnowcu produkowano odbiorniki radiowe.
- (1.2) Obieg cieczy między pompą a odbiornikiem nazywamy obiegiem hydraulicznym[1].
- (1.3) Odbiornikiem z punktu widzenia gospodarki elektroenergetycznej nazywamy urządzenie, maszynę lub aparat przetwarzające energię elektryczną pobraną z sieci na taką energię, jaka jest potrzebna odbiorcy[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odbiornik radiowy / radiofoniczny / radiokomunikacyjny / telewizyjny / satelitarny / lampowy / detektorowy / reakcyjny / superreakcyjny
- (1.3) odbiornik energii elektrycznej
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odbiorca m, odbiór m, odbieranie n, odebranie n
- czas. odbierać ndk.
- wykrz. odbiór
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) receiver
- duński: (1.1) modtager w
- estoński: (1.1) vastuvõtja; (1.3) elektripaigaldis
- rosyjski: (1.1) приёмник m
- włoski: (1.1) apparecchio m, ricevitore m
- źródła: