obserwatorka

obserwatorka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔpsɛrvaˈtɔrka], AS: [opservatorka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: obserwator

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obserwatorka	obserwatorki
dopełniacz	obserwatorki	obserwatorek
celownik	obserwatorce	obserwatorkom
biernik	obserwatorkę	obserwatorki
narzędnik	obserwatorką	obserwatorkami
miejscownik	obserwatorce	obserwatorkach
wołacz	obserwatorko	obserwatorki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obserwator, obserwacja, obserwatorium, obserwowanie

przym. obserwacyjny, obserwatorski, obserwowalny

przysł. obserwacyjnie

czas. obserwować, zaobserwować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: obserwator

źródła: