obserwant (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. hist. członek Zakonu Braci Mniejszych Obserwantów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Obserwanci zachowali zrzeczenie się własności wspólnotowej, rezygnując ze stałych dochodów i dóbr ziemskich[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) franciszkanin, minoryta, brat mniejszy, bernardyn, alkantaryn, amadeita
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zakonnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obserwancja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. observant < łac. observare
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Heribert Holzapfel, Podręcznik historii Zakonu Braci Mniejszych, Kraków 2012, s. 82.