obrządek (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kult. porządek uroczystych obchodów
(1.2) stały powtarzający się rytm prac gospodarskich
(1.3) rel. ryt w ramach jednej rodziny liturgicznej
(1.4) rel. publiczny akt religijny, również jego porządek
(1.5) rel. wyznanie w ramach jednej religii
(1.6) przen. rytuał
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.2) Będę wychodził z nim o świcie, trochę pomagał w obrządku.[1]
(1.3) Dwóch księży jeździło po kraju i odprawiało ostatnie msze w obrządku ormiańskim.
(1.4) Wzięli ślub według tradycyjnego obrządku żydowskiego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obrzędowość ż, obrzęd mrz
przym. obrzędowy
przysł. obrzędowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Berwińska, Con amore.