obrus

obrus (język polski)

obrus (1.1) na stole

wymowa:

IPA: [ˈɔbrus], AS: [obrus] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wykończony i zazwyczaj zdobiony materiał używany do przykrycia jadalnego stołu; zob. też obrus w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obrus	obrusy
dopełniacz	obrusu / obrusa	obrusów
celownik	obrusowi	obrusom
biernik	obrus	obrusy
narzędnik	obrusem	obrusami
miejscownik	obrusie	obrusach
wołacz	obrusie	obrusy

przykłady:

(1.1) Ubrał się i poszedł do sąsiednich pokojów przechodząc przez stołowy, w którym wisząca u sufitu lampa rozrzucała ostre, białe światło na stół okrągły, nakryty obrusem i zastawiony filiżankami, i na samowar błyszczący.

składnia:

kolokacje:

(1.1) haftowany / lniany / śnieżnobiały / wyszywany obrus

synonimy:

(1.1) reg. śl. łobrus, tisztuch

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) cerata, serweta, bieżnik

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brus m

zdrobn. obrusik m, obrusek m

przym. obrusowy

czas. bruszyć

związki frazeologiczne:

daw. obrus porzezać

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• abenaki: (1.1) tawipodiagen
• albański: (1.1) mbulesë, mbulojë ż
• angielski: (1.1) tablecloth
• arabski: (1.1) شرشف ,مفرش
• baskijski: (1.1) mahai-zapi, mahai-oihal
• białoruski: (1.1) абрус m, настольнік m
• bułgarski: (1.1) покривка за маса ż
• chorwacki: (1.1) stolnjak m
• czeski: (1.1) ubrus m
• esperanto: (1.1) tablokovrilo, tablotuko
• estoński: (1.1) laudlina
• fiński: (1.1) pöytäliina
• francuski: (1.1) nappe, nappe de table
• hiszpański: (1.1) mantel m
• kaszubski: (1.1) tôflôk m
• kataloński: (1.1) estovalles ż
• niderlandzki: (1.1) tafellaken n
• niemiecki: (1.1) Tischtuch n, Tischdecke ż, Decke ż
• norweski (bokmål): (1.1) duk m
• nowogrecki: (1.1) τραπεζομάντιλο n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• portugalski: (1.1) toalha de mesa ż
• rosyjski: (1.1) скатерть ż
• słowacki: (1.1) obrus m
• sycylijski: (1.1) tuagghia ż
• szwedzki: (1.1) duk w; bordduk w
• turecki: (1.1) masa örtüsü
• ukraiński: (1.1) скатерка ż
• węgierski: (1.1) abrosz
• wilamowski: (1.1) tyjśtuh n, tejśtüch n
• włoski: (1.1) tovaglia ż

źródła:

obrus (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) obrus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ľanový / plátený obrus • biely obrus • čistý obrus • prikryť stôl obrusom • prestrieť na stôl obrus

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obrúsok m

zdrobn. obrúsok m, obruštek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: