obretka

obretka (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. gw. (wschodniopol.) kantar, uździenica (bez wędzidła)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obrotka, obróć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ob- + ogólnosłow. rūtŭ → dziób, pysk, usta

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kantar

źródła: