obrócić wniwecz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔbˈruʨ̑iʥ̑ ˈvʲɲivɛʧ̑], AS[obrućiʒ́ vʹńiveč], zjawiska fonetyczne: zmięk.udźw. międzywyr.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa dokonana

(1.1) doprowadzić coś do całkowitego upadku lub zaniku; zniszczyć, unicestwić[1]
odmiana:
(1.1) zob. obrócić, „wniwecz” nieodm.
przykłady:
(1.1) Natomiast nasze walki, powstania, nawet zwycięstwaHistoria obróciła wniwecz[2].
składnia:
(1.1) obrócić + B. (coś) + wniwecz
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zniweczyć, obrócić w gruzy, obrócić w perzynę, obrócić w popiół, puścić z dymem
antonimy:
(1.1) obrócić się wniwecz, obrócić się w perzynę, obrócić się w gruzy, obrócić się w popiół, pójść z dymem
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 267.
  2. Mieroszewski Juliusz, Finał klasycznej Europy, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.