obrócić się w popiół

obrócić się w popiół (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔbˈruʨ̑iʨ̑‿ɕɛ ˈf‿pɔpʲjuw], AS[obrućić‿śe f‿popʹi ̯uu̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.denazal.przyim. nie tw. syl.zestr. akc.i → j 
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) ulec całkowitemu zniszczeniu[1]
(1.2) przen. książk. umrzeć
odmiana:
(1.1) zob. obrócić się, „w popiół” nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obrócić się w gruzy, obrócić się w perzynę, obrócić się wniwecz, pójść z dymem
(1.2) umrzeć, wyzionąć ducha, pot. posp. kipnąć, posp. wyciągnąć nogi
antonimy:
(1.1) obrócić w popiół, obrócić w gruzy, obrócić w perzynę, obrócić wniwecz, puścić z dymem
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 267.