obrócić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔbˈruʨ̑iʨ̑], AS[obrućić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obracać)

(1.1) aspekt dokonany od: obracać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Obróciłem aparat i zrobiłem zdjęcie pomnika w poziomie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obrotowy mos, obracanie n, obrócenie n, obrotówka ż
czas. obracać ndk.
przym. obrotowy, obrotny
związki frazeologiczne:
obrócić wniweczobrócić się wniweczobrócić w gruzy / obrócić w perzynę / obrócić w popiółobrócić się w gruzy / obrócić się w perzynę / obrócić się w popiół
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obracać
źródła: