obostrzenie

obostrzenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przepis, zarządzenie czyniące surowszymi dotychczasowe prawa, zakazy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obostrzenie	obostrzenia
dopełniacz	obostrzenia	obostrzeń
celownik	obostrzeniu	obostrzeniom
biernik	obostrzenie	obostrzenia
narzędnik	obostrzeniem	obostrzeniami
miejscownik	obostrzeniu	obostrzeniach
wołacz	obostrzenie	obostrzenia

przykłady:

(1.1) W październiku roku ubiegłego Rada Bezpieczeństwa postanowiła sankcje zaostrzyć. Obostrzenia weszły w życie w listopadzie.

(1.1) Należąca do Unii Europejskiej Dania wprowadziła ostatnio obostrzenia dotyczące obrotu terenami rekreacyjnymi, bojąc się zwiększonego ich wykupu ze strony Niemców.

składnia:

kolokacje:

(1.1) szereg obostrzeń • kolejne / nadzwyczajne obostrzenia • nałożyć / wprowadzić / zdjąć obostrzenia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) restrykcja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. obostrzać ndk., obostrzyć dk.

przysł. ostro

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. obostrzyć + -enie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) restriction
• czeski: (1.1) omezení n
• litewski: (1.1) apribojimas m
• niemiecki: (1.1) Beschränkung ż, Einschränkung ż
• ukraiński: (1.1) обмеження n (obmežennja)
• włoski: (1.1) restrizione ż

źródła: