obosieczny (język polski) edytuj

 
obosieczny (1.1) topór
wymowa:
IPA[ˌɔbɔˈɕɛʧ̑nɨ], AS[obośečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający ostrze z obu stron
(1.2) przen. niebezpieczny dla obu stron konfliktu, mogący zwrócić się przeciwko obu stronom
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) obosieczny miecz / topór • obosieczna broń
(1.2) obosieczna broń
synonimy:
(1.1) dwusieczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: