obniżać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔbʲˈɲiʒaʨ̑], AS[obʹńižać], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. obniżyć)

(1.1) czynić niższym
(1.2) umieszczać na niższym poziomie
(1.3) zmniejszać intensywność
(1.4) muz. czynić dźwięk niższym

czasownik zwrotny obniżać się (dk. obniżyć się)

(2.1) ulegać obniżeniu, opadać poniżej poziomu
(2.2) ulegać zmniejszeniu intensywności
(2.3) ulegać obniżeniu brzmienia
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
(2.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Użycie drewna jako budulca przyśpieszało budowę i obniżało jej koszty, gdyż drewno było dostępne na całym obszarze Rzeczypospolitej, a do budowy angażowano miejscowego cieślę[1].
(1.1) Zimne noce obniżają przyszłe plony.
(1.2) Heniek stale obniża pulpit w auli.
(1.4) Przecież to organista obniża wszystko o pół tonu.
składnia:
(1.1) obniżać + B.nie obniżać + D.
kolokacje:
(1.1) obniżać akcyzę / budżet / cenę / podatek / rangę
(1.2) obniżać barierkę / fotel / lot / poprzeczkę / sufit
(1.4) obniżać dźwięk / głos / tonację
synonimy:
(1.1) zniżać
(1.2) zniżać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niskość ż, niż mrz, obniżanie n, obniżenie n
czas. obniżyć dk., obniżyć się dk.
przym. niski
przysł. nisko
tem. słow. nisko-
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *nižiticzynić niskim
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.