oblubieńczy

oblubieńczy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) książk. dotyczący oblubieńca lub oblubienicy, związany z oblubieńcem lub oblubienicą

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	oblubieńczy		oblubieńcza	oblubieńcze	oblubieńczy	oblubieńcze
dopełniacz	oblubieńczego		oblubieńczej	oblubieńczego	oblubieńczych
celownik	oblubieńczemu		oblubieńczej	oblubieńczemu	oblubieńczym
biernik	oblubieńczego	oblubieńczy	oblubieńczą	oblubieńcze	oblubieńczych	oblubieńcze
narzędnik	oblubieńczym		oblubieńczą	oblubieńczym	oblubieńczymi
miejscownik	oblubieńczym		oblubieńczej	oblubieńczym	oblubieńczych
wołacz	oblubieńczy		oblubieńcza	oblubieńcze	oblubieńczy	oblubieńcze
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oblubienica ż, oblubieniec mos, oblubieńcy lm mos, oblubieńczość ż

przysł. oblubieńczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. oblubieniec

uwagi:

(1.1) używane w kontekście religijnym: oblubieńcza miłość Chrystusa

tłumaczenia:

źródła: