oblubieńcy

oblubieńcy (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) książk. oblubieniec i oblubienica

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M. i W. lm od: oblubieniec

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	oblubieńcy
dopełniacz	oblubieńców
celownik	oblubieńcom
biernik	oblubieńców
narzędnik	oblubieńcami
miejscownik	oblubieńcach
wołacz	oblubieńcy

przykłady:

(1.1) Stary sługa życzył oblubieńcom szczęśliwego pożycia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oblubienica ż, oblubieniec mos, oblubieńczość ż

przym. oblubieńczy

przysł. oblubieńczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. oblubieniec

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: