obiettore (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/o.bjet.ˈto.re/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) oponent, osoba mająca zastrzeżenia
odmiana:
(1.1) lp obiettore; lm obiettori
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) obiettore di coscienzaobdżektor
synonimy:
(1.1) contestatore, oppositore
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obiettatore m, obiettivazione ż, obiettivismo m, obiettività ż, obiettivo m, obietto m, obiezione ż, oggettistica ż, oggettiva ż, oggettivazione ż, oggettivismo m, oggettivista m ż, oggettività ż, oggetto m
czas. obiettare, obiettivare, obiettivarsi, oggettivare, oggettivarsi, oggettualizzare
przym. obiettivabile, obiettivo, oggettivabile, oggettivato, oggettivistico, oggettivo, oggettuale
przysł. obiettivamente, oggettivamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. obiector, -oris < łac. obicere
uwagi:
alternatywna pisownia: obbiettore
źródła: