obieżyświat (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌɔbʲjɛˈʒɨɕfʲjat], AS[obʹi ̯ežyśfʹi ̯at], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś wiele podróżujący, włóczący się po świecie
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łazik, globtroter, tramp, wędrowiec, wędrowniczek, wędrownik, wagabunda[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) podróżnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska obieżyświatka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „obieżyświat” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.