obiadokolacja
obiadokolacja (język polski)
edytuj- wymowa:
- ‹objado kolacja›, IPA: [ɔbʲˈjadɔkɔˈlaʦ̑ʲja], AS: [obʹi ̯adokolacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. akc.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obiadokolacja obiadokolacje dopełniacz obiadokolacji obiadokolacji / przest. obiadokolacyj[1] celownik obiadokolacji obiadokolacjom biernik obiadokolację obiadokolacje narzędnik obiadokolacją obiadokolacjami miejscownik obiadokolacji obiadokolacjach wołacz obiadokolacjo obiadokolacje
- przykłady:
- (1.1) Po całodziennej wycieczce zjedliśmy wieczorem obiadokolację.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: posiłek • drugie śniadanie • śniadanie • obiad • podwieczorek • obiadokolacja • kolacja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dinner
- źródła:
- ↑ Hasło „obiadokolacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.