obcojęzyczny

obcojęzyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔpt͡sɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ], AS: [opcoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do innego języka

(1.2) posługujący się językiem obcym

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	obcojęzyczny		obcojęzyczna	obcojęzyczne	obcojęzyczni	obcojęzyczne
dopełniacz	obcojęzycznego		obcojęzycznej	obcojęzycznego	obcojęzycznych
celownik	obcojęzycznemu		obcojęzycznej	obcojęzycznemu	obcojęzycznym
biernik	obcojęzycznego	obcojęzyczny	obcojęzyczną	obcojęzyczne	obcojęzycznych	obcojęzyczne
narzędnik	obcojęzycznym		obcojęzyczną	obcojęzycznym	obcojęzycznymi
miejscownik	obcojęzycznym		obcojęzycznej	obcojęzycznym	obcojęzycznych
wołacz	obcojęzyczny		obcojęzyczna	obcojęzyczne	obcojęzyczni	obcojęzyczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Wyrażenia obcojęzyczne są popularne nie tylko w języku potocznym, ale również literackim.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) innojęzyczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1-2) zobacz też: anglojęzyczny • francuskojęzyczny • niemieckojęzyczny • polskojęzyczny • rosyjskojęzyczny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) foreign-language; (1.2) foreign-language
• białoruski: (1.1) іншамоўны; (1.2) іншамоўны
• duński: (1.1) fremmedsproget; (1.2) fremmedsproget
• niemiecki: (1.1) fremdsprachig, fremdsprachlig, anderssprachig; (1.2) fremdsprachig, fremdsprachlig, anderssprachig
• rosyjski: (1.1) иноязычный; (1.2) иноязычный
• słowacki: (1.1) cudzojazyčný, inojazyčný
• ukraiński: (1.1) іншомовний; (1.2) іншомовний

źródła: